Week 5!
Door: Ellen de Jager
Blijf op de hoogte en volg Ellen
03 Mei 2016 | Thailand, Singburi
Hoi!
Het is weer tijd voor een nieuw verhaal volgens mij. Inmiddels is mijn vorige blog alweer twee week geleden waarin weer veel is gebeurd.
Ik ben gebleven bij 20 april, dit is in mijn teaching week. Onwijs leuk! Door Bon (coördinator van Teaching) werden een Amerikaans meisje en ik gevraagd om dinsdag en vrijdag in een overheidsgebouw les te geven aan 'kinderen' van 15 tot 21. Beetje een raar idee, aangezien de helft ongeveer ouder is dan ikzelf. Half voorbereid gingen we op pad.
Natuurlijk was ik eerst wel wat zenuwachtig, maar oh wat geweldig was dit! En wat wilden ze graag leren Engels spreken. Grappig, want het is voor Aziaten onwijs moeilijk om de 'r', 's' 'h' en 't' fatsoenlijk uit te spreken. Maar ze oefenden en oefenden en de vrijdag erop ging het al stukken beter.
De woensdag en donderdag heb ik lesgegeven op een zomerschool voor kinderen tussen de 4 en 15. Lastige opgave, aangezien de kindjes van 4 alleen maar tekenen of de klas uitrennen en de kinderen van 15 zich hierdoor dood vervelen. We moesten dus iets bedenken wat voor alle leeftijden te doen was. We hebben veel 'fruit and vegetable game' gespeeld.
Bij dit spel worden twee teams gemaakt, en krijgt elk vooraan staande kind een lineaal. Wij schrijven het bord vol met groente -en fruitsoorten, in het Engels natuurlijk.
Zodra we een woord zeiden, bijvoorbeeld: mango, moesten ze zo snel mogelijk het woord opzoeken. De persoon die het woord het eerst vond, moest vervolgens de vraag: 'fruit or vegetable?' beantwoordden. Hadden ze dit goed (ze zeggen trouwens 'foed' in plaats van 'fruit', klinkt onwijs schattig), kreeg dat team een punt. Oh, wat vonden ze het leuk. Ook speelden we natuurlijk meer dan twee keer per dag Hangman.
Het weekend van 22 tot 24 april heb ik niet veel bijzonders gedaan, op een fijn bezoek aan het zwembad na dan.
25 april zou mijn Thai boxing week beginnen. Met volle moed stond ik maandagochtend op om 5 uur, om vervolgens met een volledig lekke band een halfuur naar de Thai boxing school te fietsen (dit werd dus drie kwartier lopen). Ontzettend blij en fit kwam ik bij de boxing school aan, waarna we vervolgens nog eens een warming-up moesten gaan doen van 5 km fietsen. Aangezien er geen bruikbare fiets meer was mocht ik dit rondje achterop de scooter van de leraar doen. Vervelend!
Het boxen was leuk. Om 6 uur 's ochtends is het nog redelijk koel hier (zo'n 29 graden) dus zweette je nog niet zo extreem.
Om 8 uur was het klaar en gingen we terug naar de Twin House voor ontbijt. Om 16:00 zouden we weer heengaan voor een uur training.
Toen ik die middag terugkwam om 17:00 en mijn hele huid opgezet, rood en jeukerig was en ik besefte dat ik daar inmiddels al drie week mee rondliep, besloot ik te stoppen met Thai boxen voor de rest van de week. Door het branden van het zweet in m'n huid werd het nog tien keer erger. Na een berichtje aan mijn coördinator, ging ik de volgende dag naar het ziekenhuis.
Aangezien ik gestopt was met Thai boxen en Bon niemand had voor lesgeven die week, ging ik met Emma samen dinsdagochtend richting de kinderen van 15 tot 21. Na de les zijn we naar het ziekenhuis gereden, waar ik overigens zonder paspoort of enig identiteitsbewijs geholpen werd. Na 2 uren wachten was ik eindelijk aan de beurt. De vrouwelijke dokter staarde maar wat naar mijn huid en zei dat de allergiepillen die ik op dat moment had niet zouden helpen, dus kreeg ik maar meteen een injectie, pillen en zalf. Hoppakee!
Dit hielp gelukkig meteen, mijn huid ging de goede kant weer op. Waarschijnlijk een extreme vorm van zonneallergie (het zal eens niet!).
Woensdag en donderdag heb ik maar wat relaxdagen voor mezelf genomen en ben ik naar de kapper geweest en heb ik een Thaise massage genomen.
Bij de kapper was het super grappig, de vrouw kon geen woord Engels, ik heb haar een plaatje laten zien van wat ik ongeveer wilde, en zo begon ze!
Mijn haar is precies geworden wat ik wilde en ik hoefde hier serieus maar 50 baht voor te betalen (€1,25). Ik heb haar maar wat extra gegeven. Dit begreep ze eerst ook niet, volgensmij kennen ze fooien geven hier niet echt. Duidelijk begreep ze wel hoe haar camera op haar telefoon werkte want ik werd na het knippen weer uitgebreid op de foto gezet. Blanke aapjes in Thailand!
Vrijdag 29 april was de laatste schooldag voor de kinderen van 15 tot 21, dit was ook een soort vier-weekse zomerschool. Wat een leuke dag! Alle kinderen kwamen in hun schooluniform naar school. Ze moesten die dag presenteren wat wij ze geleerd hadden: zichzelf introduceren. Best spannend!
De meesten deden het heel goed dus dat was fijn.
Na de les hebben nog veel ons bedankt dat wij ze les wilden geven. Met z'n allen stonden ze daarna op, en in koor: 'thank you, Teachá'. Kippenvel! Wat een goed gevoel geeft dat.
Op dezelfde dag kwamen papa en mama al aan!
Dit was een heel gezellig weekend, vrijdagmiddag heeft Bon ons overal in de buurt mee naar toe genomen, een tempel, een lokale markt, de twee scholen, en de Thai boxing school. Heel aardig, helaas wilde hij ons bedankje om mee uit eten te gaan niet aannemen (zal waarschijnlijk iets met cultuur te maken hebben).
We verbleven met zijn drieën in een veel te protserig, groot hotel. Alles van marmer, veeeeel te veel kamers met alles erop en eraan, maar geen zwembad. En dat in Sing Buri, waar helemaal niets toeristisch te doen is. Ik geloof dat driekwart van het hotel dan ook leeg was. Wel had ik een enorm tweepersoons bed voor mij alleen en heb ik twee nachten in airco kunnen slapen, heerlijk!
Zaterdag zijn we naar Lop Buri geweest, hier staat de bekende apentempel. Na een uur in Lop Buri te hebben rondgelopen barstte ineens een enorme onweersbui los, waarna het keihard begon te regenen. Voor het eerst sinds maanden! Wat gek om mee te maken. Als het dan eenmaal regent hier stopt het niet meer en komt het met bakken uit de lucht.
Zaterdagavond zijn we naar de night market geweest. Een echte lokale, je komt hier geen toerist tegen. Super grote markt, met allemaal kraampjes met eten en een ander gedeelte met kleren, gereedschap en konijntjes en vogels, die met meer dan 10 tegelijk in een hokje zitten van 1,5 bij 1,5 meter. Vreselijk.
Hierna hebben we nog wat gedronken bij een gezellig 'huiscafétje', waarna we richting het hotel zijn gaan lopen.
Zondag zijn we op zoek gegaan naar het zwembad, waarvan ik dacht dat het hetzelfde zwembad was waar ik met de vrijwilligers altijd naar toe ging, maar dat bleek van niet. Ik vond het maar een kale bedoeling, maar het water was lekker koud en het was een typisch Thais zwembad! We moesten zelfs badmutsen op, niet om een goede reden maar gewoon omdat dat de kledingvoorschriften zijn. Heel logisch.
Na het zwembad ben ik terug naar de Twin House gegaan en zijn papa en mama door gaan reizen richting Chang Mai.
Dan komen we alweer aan bij mijn vijfde week, goh wat gaat de tijd snel! Het voelt alsof ik hier nog maar zo'n twee tot drie weken ben. Maar ik vertrek hier aankomende zondag al! Een gek idee, de Twin House is een beetje als thuis gaan voelen. Wel heb ik zin om verder te gaan en nieuwe dingen te zien en natuurlijk om nieuwe mensen te ontmoeten (ik heb al ontzettend veel leuke mensen ontmoet, eigenlijk niemand die niet vriendelijk was).
M'n laatste week hier ben ik aan het lesgeven, weer aan de kleintjes, wat hartstikke leuk is. Ik leer ze Engels en mij leren ze Thai! En wat zijn het een lieve kindjes.. Vandaag aten we sojabonen, waar ze eerst suiker en zout over heengooien, en daarna pak je een boon, knijp je erin tot de 'boontjes' eruit komen en die eet je op. Voor de Thaise mensen is het gewoon een soort snoep. Super lekker!
Over mijn komende weken:
Vrijdag vertrek ik voor een weekend naar Kanchanaburi, een stadje met te veel mooie watervallen.
Dan maandag richting Wang Nam Khiao, waar mijn buddhistische week begint. Hierom zal ik ook zo'n vijf dagen offline zijn.
Dit zal een heftig weekje worden, één keer per dag eten, zo'n vier uur per dag mediteren, werken en twee dagen om 03:30 opstaan voor meditatie van 1,5 uur. Maar ik heb er zin in en ben super benieuwd!
Dat weekend erop vertrek ik met Emma naar Bangkok voor het weekend, waar ik zondagochtend opgehaald zal worden om naar het zuiden te gaan, richting de olifanten en de andere mooie dieren! (Ik zag dat er ook iguana's zitten, het kan niet beter)
Ik heb trouwens al heel wat woorden Thai geleerd door mijn coördinator Bon, wat een geweldige taal. Zo heb je bijvoorbeeld het woord 'ma', wat drie betekenissen heeft. Je zegt 'ma', wat 'hond' betekent. Dan heb je 'maha' wat 'kom' betekent (de kinderen op school roepen steeds 'mahanie', wat 'kom hier' betekent, ze willen maar niet stoppen met spelen dus je moet voortdurend achter ze aan huppelen) en je hebt 'maá', wat 'paard' betekent. Ge-wel-dig.
Ik zal jullie op de hoogte houden, ik vermaak me helemaal hier!! In mijn vorige blog ben ik trouwens vergeten te melden dat ik vanaf het strand tot twee keer toe een dolfijn uit het water heb zien springen. Dat is natuurlijk wel belangrijk om even te vertellen. Vandaar.
Liefs
Ellen
Het is weer tijd voor een nieuw verhaal volgens mij. Inmiddels is mijn vorige blog alweer twee week geleden waarin weer veel is gebeurd.
Ik ben gebleven bij 20 april, dit is in mijn teaching week. Onwijs leuk! Door Bon (coördinator van Teaching) werden een Amerikaans meisje en ik gevraagd om dinsdag en vrijdag in een overheidsgebouw les te geven aan 'kinderen' van 15 tot 21. Beetje een raar idee, aangezien de helft ongeveer ouder is dan ikzelf. Half voorbereid gingen we op pad.
Natuurlijk was ik eerst wel wat zenuwachtig, maar oh wat geweldig was dit! En wat wilden ze graag leren Engels spreken. Grappig, want het is voor Aziaten onwijs moeilijk om de 'r', 's' 'h' en 't' fatsoenlijk uit te spreken. Maar ze oefenden en oefenden en de vrijdag erop ging het al stukken beter.
De woensdag en donderdag heb ik lesgegeven op een zomerschool voor kinderen tussen de 4 en 15. Lastige opgave, aangezien de kindjes van 4 alleen maar tekenen of de klas uitrennen en de kinderen van 15 zich hierdoor dood vervelen. We moesten dus iets bedenken wat voor alle leeftijden te doen was. We hebben veel 'fruit and vegetable game' gespeeld.
Bij dit spel worden twee teams gemaakt, en krijgt elk vooraan staande kind een lineaal. Wij schrijven het bord vol met groente -en fruitsoorten, in het Engels natuurlijk.
Zodra we een woord zeiden, bijvoorbeeld: mango, moesten ze zo snel mogelijk het woord opzoeken. De persoon die het woord het eerst vond, moest vervolgens de vraag: 'fruit or vegetable?' beantwoordden. Hadden ze dit goed (ze zeggen trouwens 'foed' in plaats van 'fruit', klinkt onwijs schattig), kreeg dat team een punt. Oh, wat vonden ze het leuk. Ook speelden we natuurlijk meer dan twee keer per dag Hangman.
Het weekend van 22 tot 24 april heb ik niet veel bijzonders gedaan, op een fijn bezoek aan het zwembad na dan.
25 april zou mijn Thai boxing week beginnen. Met volle moed stond ik maandagochtend op om 5 uur, om vervolgens met een volledig lekke band een halfuur naar de Thai boxing school te fietsen (dit werd dus drie kwartier lopen). Ontzettend blij en fit kwam ik bij de boxing school aan, waarna we vervolgens nog eens een warming-up moesten gaan doen van 5 km fietsen. Aangezien er geen bruikbare fiets meer was mocht ik dit rondje achterop de scooter van de leraar doen. Vervelend!
Het boxen was leuk. Om 6 uur 's ochtends is het nog redelijk koel hier (zo'n 29 graden) dus zweette je nog niet zo extreem.
Om 8 uur was het klaar en gingen we terug naar de Twin House voor ontbijt. Om 16:00 zouden we weer heengaan voor een uur training.
Toen ik die middag terugkwam om 17:00 en mijn hele huid opgezet, rood en jeukerig was en ik besefte dat ik daar inmiddels al drie week mee rondliep, besloot ik te stoppen met Thai boxen voor de rest van de week. Door het branden van het zweet in m'n huid werd het nog tien keer erger. Na een berichtje aan mijn coördinator, ging ik de volgende dag naar het ziekenhuis.
Aangezien ik gestopt was met Thai boxen en Bon niemand had voor lesgeven die week, ging ik met Emma samen dinsdagochtend richting de kinderen van 15 tot 21. Na de les zijn we naar het ziekenhuis gereden, waar ik overigens zonder paspoort of enig identiteitsbewijs geholpen werd. Na 2 uren wachten was ik eindelijk aan de beurt. De vrouwelijke dokter staarde maar wat naar mijn huid en zei dat de allergiepillen die ik op dat moment had niet zouden helpen, dus kreeg ik maar meteen een injectie, pillen en zalf. Hoppakee!
Dit hielp gelukkig meteen, mijn huid ging de goede kant weer op. Waarschijnlijk een extreme vorm van zonneallergie (het zal eens niet!).
Woensdag en donderdag heb ik maar wat relaxdagen voor mezelf genomen en ben ik naar de kapper geweest en heb ik een Thaise massage genomen.
Bij de kapper was het super grappig, de vrouw kon geen woord Engels, ik heb haar een plaatje laten zien van wat ik ongeveer wilde, en zo begon ze!
Mijn haar is precies geworden wat ik wilde en ik hoefde hier serieus maar 50 baht voor te betalen (€1,25). Ik heb haar maar wat extra gegeven. Dit begreep ze eerst ook niet, volgensmij kennen ze fooien geven hier niet echt. Duidelijk begreep ze wel hoe haar camera op haar telefoon werkte want ik werd na het knippen weer uitgebreid op de foto gezet. Blanke aapjes in Thailand!
Vrijdag 29 april was de laatste schooldag voor de kinderen van 15 tot 21, dit was ook een soort vier-weekse zomerschool. Wat een leuke dag! Alle kinderen kwamen in hun schooluniform naar school. Ze moesten die dag presenteren wat wij ze geleerd hadden: zichzelf introduceren. Best spannend!
De meesten deden het heel goed dus dat was fijn.
Na de les hebben nog veel ons bedankt dat wij ze les wilden geven. Met z'n allen stonden ze daarna op, en in koor: 'thank you, Teachá'. Kippenvel! Wat een goed gevoel geeft dat.
Op dezelfde dag kwamen papa en mama al aan!
Dit was een heel gezellig weekend, vrijdagmiddag heeft Bon ons overal in de buurt mee naar toe genomen, een tempel, een lokale markt, de twee scholen, en de Thai boxing school. Heel aardig, helaas wilde hij ons bedankje om mee uit eten te gaan niet aannemen (zal waarschijnlijk iets met cultuur te maken hebben).
We verbleven met zijn drieën in een veel te protserig, groot hotel. Alles van marmer, veeeeel te veel kamers met alles erop en eraan, maar geen zwembad. En dat in Sing Buri, waar helemaal niets toeristisch te doen is. Ik geloof dat driekwart van het hotel dan ook leeg was. Wel had ik een enorm tweepersoons bed voor mij alleen en heb ik twee nachten in airco kunnen slapen, heerlijk!
Zaterdag zijn we naar Lop Buri geweest, hier staat de bekende apentempel. Na een uur in Lop Buri te hebben rondgelopen barstte ineens een enorme onweersbui los, waarna het keihard begon te regenen. Voor het eerst sinds maanden! Wat gek om mee te maken. Als het dan eenmaal regent hier stopt het niet meer en komt het met bakken uit de lucht.
Zaterdagavond zijn we naar de night market geweest. Een echte lokale, je komt hier geen toerist tegen. Super grote markt, met allemaal kraampjes met eten en een ander gedeelte met kleren, gereedschap en konijntjes en vogels, die met meer dan 10 tegelijk in een hokje zitten van 1,5 bij 1,5 meter. Vreselijk.
Hierna hebben we nog wat gedronken bij een gezellig 'huiscafétje', waarna we richting het hotel zijn gaan lopen.
Zondag zijn we op zoek gegaan naar het zwembad, waarvan ik dacht dat het hetzelfde zwembad was waar ik met de vrijwilligers altijd naar toe ging, maar dat bleek van niet. Ik vond het maar een kale bedoeling, maar het water was lekker koud en het was een typisch Thais zwembad! We moesten zelfs badmutsen op, niet om een goede reden maar gewoon omdat dat de kledingvoorschriften zijn. Heel logisch.
Na het zwembad ben ik terug naar de Twin House gegaan en zijn papa en mama door gaan reizen richting Chang Mai.
Dan komen we alweer aan bij mijn vijfde week, goh wat gaat de tijd snel! Het voelt alsof ik hier nog maar zo'n twee tot drie weken ben. Maar ik vertrek hier aankomende zondag al! Een gek idee, de Twin House is een beetje als thuis gaan voelen. Wel heb ik zin om verder te gaan en nieuwe dingen te zien en natuurlijk om nieuwe mensen te ontmoeten (ik heb al ontzettend veel leuke mensen ontmoet, eigenlijk niemand die niet vriendelijk was).
M'n laatste week hier ben ik aan het lesgeven, weer aan de kleintjes, wat hartstikke leuk is. Ik leer ze Engels en mij leren ze Thai! En wat zijn het een lieve kindjes.. Vandaag aten we sojabonen, waar ze eerst suiker en zout over heengooien, en daarna pak je een boon, knijp je erin tot de 'boontjes' eruit komen en die eet je op. Voor de Thaise mensen is het gewoon een soort snoep. Super lekker!
Over mijn komende weken:
Vrijdag vertrek ik voor een weekend naar Kanchanaburi, een stadje met te veel mooie watervallen.
Dan maandag richting Wang Nam Khiao, waar mijn buddhistische week begint. Hierom zal ik ook zo'n vijf dagen offline zijn.
Dit zal een heftig weekje worden, één keer per dag eten, zo'n vier uur per dag mediteren, werken en twee dagen om 03:30 opstaan voor meditatie van 1,5 uur. Maar ik heb er zin in en ben super benieuwd!
Dat weekend erop vertrek ik met Emma naar Bangkok voor het weekend, waar ik zondagochtend opgehaald zal worden om naar het zuiden te gaan, richting de olifanten en de andere mooie dieren! (Ik zag dat er ook iguana's zitten, het kan niet beter)
Ik heb trouwens al heel wat woorden Thai geleerd door mijn coördinator Bon, wat een geweldige taal. Zo heb je bijvoorbeeld het woord 'ma', wat drie betekenissen heeft. Je zegt 'ma', wat 'hond' betekent. Dan heb je 'maha' wat 'kom' betekent (de kinderen op school roepen steeds 'mahanie', wat 'kom hier' betekent, ze willen maar niet stoppen met spelen dus je moet voortdurend achter ze aan huppelen) en je hebt 'maá', wat 'paard' betekent. Ge-wel-dig.
Ik zal jullie op de hoogte houden, ik vermaak me helemaal hier!! In mijn vorige blog ben ik trouwens vergeten te melden dat ik vanaf het strand tot twee keer toe een dolfijn uit het water heb zien springen. Dat is natuurlijk wel belangrijk om even te vertellen. Vandaar.
Liefs
Ellen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
